Jonge mensen die erin geloven

Vakantie... de grote leeg-loop? Rusten is iets anders doen, las ik ooit. Nadenkend over dit 'anders doen' viel ik op de rol van jonge mensen daarin.

Tijdens het vorige weekend organiseerden we met een team 'Familiedagen' in het Bezinningscentrum Drongen. Twee keer per jaar gebeurt dat: in het Krokusverlof en aan het begin van de grote vakantie. Ik doe dan dingen waar ik in het gewone leven zelden of veel minder aan toe kom: dagelijks een toneeltje spelen bijvoorbeeld - in het vel kruipen van Esau, en van de ongelovige Thomas, en van de man die een huis wou bouwen op rotsgrond of op zand... En hoe onnozel het soms lijkt als we eraan beginnen, telkens komt er weer veel meer uit dan we gedacht hadden. En muziek spelen en zingen, veel muziek, volwassenen en kinderen die samen piano, klarinet, gitaar, djembe, trommel, dwarsfluit spelen. Heerlijk. En koppels ontmoeten, en veel jongeren want zij zijn tegenwoordig de sterkhouders van de Familiedagen. Zij willen er absoluut bij zijn en trekken de ouders mee. Dat belooft!

Iets anders doen, dat is voor mij ook een huwelijk inzegenen. Hoogstens enkele keren per jaar zit het erin. Ik ontmoet het koppel vier à vijf keer en telkens is het toch wel een voorrecht om een scharniermoment te mogen meebeleven. Deze week ontmoette ik een nieuw koppel voor het eerst, en volgende zaterdag zegen ik een ander huwelijk in. Hoewel ze allen reeds langer samenwonen, hoor ik telkens weer dat die jonge mensen het kerkelijk huwelijk met zijn liturgisch ja-woord betekenisvol blijven vinden. Toch niet zo vreemd, denk ik dan als religieus, want leggen religieuzen hun laatste geloften ook niet vaak pas na vele, vele jaren af (in mijn geval na 13 jaar)? Waarom zou een koppel dan na heel korte tijd al een definitieve keuze moeten maken?

Jonge mensen voeren je soms naar ongewone plaatsen. Volgende zaterdag stappen Thomas en Isabel in het huwelijksbootje, letterlijk ook, want een boot zal hen voeren naar een kerk midden een jachthaven in Zuid-Frankrijk. Dat levert mij een week vakantie in het zonnige zuiden op, en dat is werkelijk heel lang geleden. Daar zal ik iets anders doen: rusten!