Waarom komt dit nu in het nieuws, bedacht ik? Lang moest ik niet nadenken. Toevallig is er net een brochure verschenen, een editie van het 'LEIFblad', dat blijkbaar aan de door de Commissie geuite vraag naar informatie over euthanasie moet voldoen. Als ik me niet vergis 50.000 exemplaren, ondermeer verzonden met De Huisarts. Toevallig is de voorzitter van de Federale controle en Evaluatie Commissie ook de voorzitter van het LEIF-forum. Toch allemaal mooi georchestreerd.
Misschien moet de radio eens melden hoeveel patiënten gemiddeld per maand sterven met palliatieve begeleiding, of het nu gaat om een overlijden in een palliatieve eenheid of in een andere setting, begeleid door een palliatief supportteam. Dat zijn er beslist veel meer dan 38. Nietttemin moet dan ook eens aangedrongen worden op meer informatie over palliatieve zorg. Wees niet bang, dit zal niet gebeuren.
Op de eerste bladzijde van die brochure lees ik: 'Wist je dat het tijdstip van overlijden bij 4 op de 10 Vlamingen bepaald wordt door een (medische) beslissing? M.a.w. dat hun overlijden medisch gestuurd wordt en niet meer 'natuurlijk' is?' Het cijfer is exact, toch volgens bepaalde onderzoeken. Wat betekent die 4 op 10 voor mij? Dat men gezien de geneeskundige evoluties bewust moet omgaan met die beslissingen. Wat echter mijns inziens vooral gesuggereerd wordt door het helemaal vooraan te zetten, zonder het expliciet te zeggen, is dat in 4 op de 10 gevallen iets 'onnatuurlijks' gebeurt... levensbeëindiging. En dat is al te kort door de ethische bocht.
Wat euthanasie betreft ben ik weliswaar principeel tegen, maar nooit fanatiek, en de mensen die duidelijk euthanasie willen begeleid ik tot het einde. Ook vind ik, getoetst vanuit mijn dagelijkse ervaring, dat er in de brochure juiste praktische opmerkingen en informaties staan over euthanasie. Toch erger ik me aan de blijkbaar niet te stuiten mediatieke pletwals om euthanasie te promoten als de 'voie royale' naar een waardige dood, terwijl het in werkelijkheid slechts om een uitzondering gaat. Het mediatieke beukwerk heeft wel degelijk (toch tijdelijk) effect op het gedrag van de mensen. Dit stelde ik vast bijvoorbeeld naar aanleiding van Claus' dood - niet toevallig is zijn weduwe de laatste bekende vlaming die in de brochure aan het woord komt. Ja, de brochure heeft het over meer dan euthanasie, zelfs over palliatieve zorg, maar de hoofdtoon is duidelijk: euthanasie.
Ik heb soms bewondering voor de bekeringsijver van de 'euthanasiasten'. Wij, katholieken, kennen dat soort proselytisme niet meer.
1 opmerking:
Dag Marc,
Ik las je blog van gisteren graag omdat je weet waarover je praat en dat stelt, zo beeld ik me in, patiënten gerust en trouwens ook lezers van mediaberichten over een ‘waardig levenseinde’ want eigenlijk heeft iedereen meer nood aan een onderbouwde visie dan aan het mediatieke gebeuk zoals je stelt … Het komt mij voor dat op terreinen zoals lijden en sterven schroom en heel veel medevoelen en mededogen gewenst zijn.
Of we als katholieken nu een bekeringswoede moeten laten razen doorheen de media weet ik nog zo niet … Ik heb altijd gedacht dat bescheidenheid een mens meer siert dan overijverigheid maar in dit geval heb je natuurlijk wel gelijk met je opmerking dat we zichtbaar en hoorbaar zouden moeten zijn als katholieken – en fier ook!
Ik behoor wel tot de generatie van 40ers die wars is van de opgedrongen godsdienstigheid van voor onze generatie en veleer dan proselitisme zou ik pleiten voor een verfrissende katholieke wind die zou waaien …
Met dank,
Anne
Een reactie posten